. سوژه نداشتم !! 15

فقط شاعر میداند در تنگنای قافیه گیر افتادن یعنی چه  

و خب  در پی یافتن یک سوژه راه افتادن یعنی چه 

طبق معمول  پناه بردن به  یک غزل  . تا ببینیم چه پیش می آید .

.

امشب از روی تو روشن همه بام و در ماست

. آفتابی تو .  از آن سایه تو بر سر ماست

. گل کوهی تو . ولی شهر پُراز جلوه توست

. شاهد .  آن گل روی تو که در محضر ماست

. نازم آن کوه کزان چون تو گلی میروید

. که شمیم خوش آن نفخه جان پرور ماست

. خانه در کوه گرقتن سبب اش سنگ دلیست

. وین صفت عادت سنگین دل سیمین برماست

. گوشه از خلق گرفتی که نبینی بد و چشم

. گوشه چشم تو سر چشمه چشم تر ماست

. پیش پای من و دل از چه نهی سنگ بزرگ

. که به هر رهگذری سنگ تو در معبر ماست

. بستر از سنگ گزیدی تو که  خسرو   داند

.  هدف سنگ تو بشکستن بال و پر ماست .

..........................................................

.............................